2 Ekim 2013 Çarşamba

Türkiye’deki yapay resif uygulamalarına farklı bir bakış






  Türkiye’de sürdürülebilir balıkçılık mücadelesi ve tartışmaları yükselmeye başladığından bu yana belediyelerden sivil toplum örgütlerine kadar her kesimin dilinden düşürmemeye başladığı bir konu resif. Bir yapay resif güzellemesidir gidiyor ortalıkta. Üstelik konu hem bilimsel temellerinden hem de işlevsel özelliklerinden farklı tartışılıyor, yer yer uygulanıyor.

  Bazı avcılık türlerini engellemek için tasarlanmış yapılar sucul yaşamı canlandıracağı iddiası ile yada fiziksel olarak işe yaramayacak betonlar Yasa dışı trol ve gırgır avcılığını engellemek amacı ile denize atılıyor, atılması konusunda çalışmalar yapılıyor.
Bu nesnelerin atıldığı avlaklarda geren bilimsel araştırmaların yapılıp yapılmadığı yapıldıysa ne gibi sonuçlar çıktığı konusunda ortalıkta dişe dokunur bir veri de göremiyoruz.

 Bütün bunlardan daha önemlisi ise zaten var olan tahrip edici av araçları ile yok olma aşamasına gelmiş değerli resif alanlarını korumak yerine bunca kaynağın olası sonuçları bile belli olmayan projelere neden harcandığı konusunda bir soru ortalıkta duruyor.
Ben sözü fazla uzatmak istemiyorum
Çin’de söylendiği gibi “bin çiçek açsın bin fikir tartışılsın” diyor ve Nezih Bilecek’in Vira dergisi için yazdığı 3 bölümlük yazısını paylaşıyorum.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder